Mobilizacja komórek ze szpiku kostnego do krwi przy użyciu rekombinowanego czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów (G-CSF, nazwa leku: neupogen) jest najczęściej stosowaną terapią do leczenia neutropenii oraz pozyskiwania hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC) do przeszczepiania. 

We wcześniejszych badaniach zaobserwowaliśmy, że protoporfiryna IX kobaltu (CoPP) zwiększa ekspresję endogennego G-CSF i indukuje mobilizację komórek ze szpiku kostnego do krwi u myszy. Pozostaje jednak pytanie, czy CoPP mogłaby zostać użyta w celach terapeutycznych oraz czy mogłaby działać lepiej niż rekombinowany czynnik G-CSF. 

Długoterminowym celem naszych badań jest opracowanie nowej strategii terapeutycznej mobilizacji komórek do krwi. W związku z tym projekt ma na celu charakteryzację fenotypu i klinicznie istotnych właściwości funkcjonalnych komórek zmobilizowanych przez CoPP i porównanie ich z komórkami mobilizowanymi przez rekombinowany G-CSF. Postawiliśmy hipotezę, że CoPP indukuje wiele czynników mobilizujących, prowadząc do większej mobilizacji HSC i dojrzałych granulocytów w porównaniu z samym G-CSF.

Celem pierwszego etapu naszych badań jest optymalizacja dawki i długości terapii za pomocą CoPP. 
W ramach drugiego etapu sprawdzamy, czy granulocyty izolowane od myszy traktowanych CoPP skuteczniej zabijają bakterie niż granulocyty izolowane z krwi myszy traktowanych G-CSF. Ostatnim etapem badań jest porównanie skuteczności homingu komórek HSC mobilizowanych za pomocą CoPP oraz G-CSF.

Ukończenie tego projektu zapewni krytyczną przedkliniczną walidację CoPP jako potencjalnego środka do mobilizacji komórek ze szpiku kostnego w leczeniu zaburzeń hematologicznych, takich jak neutropenia lub białaczka.